YOU ARE NOT ALONE

Sa bukid layo kaayo ang kawsanan ug tubig. Kinahanglan pa mo lugsong agi sa ngilit kaayo nga dalan. Gamayng sipyat sa lakang matambog ug maligid gyud sa ubos nga pangpang. Walay say mga kabalayan nga maagi-an sa maong dalan tungod kai tunga-tunga kini sa kalasangan. Ang ubang tawo sa bukid ok lang kung dili kaligo ug usa ka adlaw pero dili na mahimo kanamong magsoon. Mao kada hapon ming mga magsoon mo naug padulong sa tubod aron magligo ug magsag-ob pwera lang kong adunay labhanan kai sayo sa buntag mo naug na. Kuyaw sad ug ikaw lang usa ang mo lugosng kai adunay mga la nga mananap ug kahayopan nga posibleng masugatan sa dalan. Posible sad nga adunay mga dautang tawo nga masaag sa maong dapit. Apan adunay bakasyon nga nakasuway gyud ko ug lugsong nga ako ra usa tungod kai ang akong igsoon nga si shing ni eskwela pag summer ato ug si lory nahabilin sa siyudad kai ni larga man sila si mama, papa, ug lola sa Davao para sa ilang reunion. Mao nga ako lang ang nahabilin sa bukid mga usa ka semana. Mo lugsong gyud ko kada alas singko tungod kai daghan man sad kaayong buluhaton nga makapasingot ug makabuling sama sa pagkuha ug lawog sa baka (gipalayas man gud to nakong tigkuha ug lawog ni lola), pagpakaon sa baboy, manok, abis ug bani, lubok pa gyud, silhig sa mga layang dahon ug uban pa. Abog pa gyud kaayo kai agi-anan sa mga sakyanan ang among balay. Mao nga ang pinaka sakto nga oras aron maligo mao ang kada hapon para wla nay tawo sa tubod. Usa ka higayon ni ana nadugay gyud ko ug balik kai nakigtabi pa nako si Nang Aldang, nga atong higayona ni adto sad sa tubod taas-taas man sad ang iyang gisaysay nga mga kagul-anan ug mga problema mao nga wla koi nahimo gawas sa pagpaminaw. Ug sa dihang ni tungas nako gabi-i na gyud mga alas says y medya nato ug halos dili na makita ang dalan maygani na memorize na nako ang maong dapit ug tulin ra akong paglakaw. Ang akong madungan nga kasikas sa lasang mao ang mga gangis ug uban pang mga tingog sa mananap Aduna say mga aninipot nga nag-iwag iwag sa dalan. Ang ilhanan nga katunga na ang akong nabaktas sa dili pako ma abot sa balay mao ang punu-an sa kawayan. Mo pahuway unta ko pero nibati naman ko ug kakulba mao nga ni padayon nalang kos akong pagtungas. Ug nag-ampo sad nga ilikay lang gyud ko sa kadautan. Ako gyud gi silsil sa akong alimpatakan nga wla ako nag-inusara sa akog paglakaw tungod kai nag-uban kanako ang akong anghel nga magbalantay. Ug sa dihang duha nalang gyud kaliko sa dili pako mo abot sa ubos sa among balay maynakatagbo ko nga tawo. Grabe jud nako ka kulba kai dili nako maila kung kinsa ang maong tao. Naghubo pa jud sa iyang t-shirt ug nagshort. Pero padayon lang gyud ko sa paglakaw ug wla gyud koi sulti sulti sa dihang nagtagbo mi sa maong tao. Mao nga maynalang gani wla ra sad siya nitimbaya. Hai nako kulba-a gyud wla ra ba intawn koi masampit nga tawo nga makatabang nako. Motoo gyud ko nga sa atong pag-inusara kita inubanan sa atong mga anghel. Mao nga sa pagpangutana sa akong nanay kung ngano ako rang usa ang ni adto sa tubod ako siyang gi ingnan nga wala ko nag inusara gi ubanan ko sa akong angel nga magbalantay.

There are times as well that we face trials, pains, challenges all by ourselves. Even if we have friends, family and colleagues, sometimes we can't find answers why none came to rescue us. There are indeed moments in our lives that we are left all by ourselves. In that experience, in that journey, i was not alone. Rest assured as well that in your journey YOU ARE NOT ALONE.